Jeszcze więcej słońca?

Kiedyś takie słońca szyłam w listopadzie, bo było szaro i buro. A mnie brakowało kolorów. Teraz jest tak słonecznie, że wczoraj przed wycieczką na nartach biegowych w Puszczy Kampinoskiej musiałam znaleźć, rzucone gdzieś w kąt, okulary przeciwsłoneczne. Słońce odbite od śniegu dosłownie oślepiało.
Ale i tak będę je czarować, żeby stopiło wreszcie tę grubaśną warstwę śniegu, która przykryła przebiśniegi tak, że już nie mają siły przebić się przez śnieg.
To słońce jest szczególne. Wreszcie okrągłe. Dorodne. Schowało się trochę za horyzont, aż do czerwca w Berlinie. Teraz ogrzewa nieco Budapeszt. Nas ogrzewało w drodze do Budapesztu.
Ma 140 cm średnicy. Uszyłam je z około 8 tysięcy kawałków materiałów. Jest powieszone na specjalnym półokrągłym pręcie stalowym. I bardzo je lubię. Tak, jak to bywa z najmłodszym dzieckiem.